ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΑΡΛΑΓΚΑΣ / PANAGIOTIS VARLAGAS

Αρχηγοί ΝΔ-ΠΑΣΟΚ: από το χειρότερο εκλογικό ρεκόρ προς το καλύτερο

1) Γιώργος Παπανδρέου: 0 νίκες, 2 ήττες (2004, 2007)
2) Γεώργιος Ράλλης: 0 νίκες, 1 ήττα (1981: 35.83%)
3) Μιλτιάδης Έβερτ: 0 νίκες, 1 ήττα (1996: 38.12%)
4) Ανδρέας Παπανδρέου: 3 νίκες (1981, 1985, 1993), 5 ήττες (1974, 1977, 1989 Ιουν, 1989 Νοε, 1990)
5) Κωνσταντίνος Μητσοτάκης: 3 νίκες (1989 Ιουν, 1989 Νοε, 1990), 2 ήττες (1985, 1993)
6) Κώστας Καραμανλής: 2 νίκες (2004, 2007), 1 ήττα (2000)
7) Κώστας Σημίτης: 2 νίκες (1996: 41.49%, 2000: 43.79%), 0 ήττες
8) Κωνσταντίνος Καραμανλής: 2 νίκες (1974: 54.37%, 1977: 41.84%), 0 ήττες

The closest Greek elections ever...

1)	1956:	-0.77%	ΕΡΕ (Κ. Καραμανλής	Δημ. Ένωση (Σ. Βενιζέλος, Γ. Παπανδρέου κ.ά.)
2)	1932:	-0.38%	Κόμμα Φιλελευθέρων (Ελ. Βενιζέλος	Λαϊκό Κόμμα (Π. Τσαλδάρης)
3)	2000:	1.05%	ΠΑΣΟΚ (Σημίτης)	ΝΔ (Κ. Καραμανλής ο νεώτερος)
4)	1950:	1.56%	Λαϊκό Κόμμα (Κ. Τσαλδάρης)	Κόμμα Φιλελευθέρων (Σ. Βενιζέλος)
5)	1963:	2.67%	Ένωση Κέντρου (Γ. Παπανδρέου	ΕΡΕ (Κ. Καραμανλής)
6)	1996:	3.37%	ΠΑΣΟΚ (Σημίτης)	ΝΔ (Έβερτ)
7)	1933:	4.78%	Λαϊκό Κόμμα (Π. Τσαλδάρης)	Κόμμα Φιλελευθέρων (Ελ. Βενιζέλος)
8)	2004:	4.90%	ΝΔ (Κ. Καραμανλής ο νεώτερος	ΠΑΣΟΚ (Γ. Παπανδρέου ο νεώτερος)
9)	1985:	4.97%	ΠΑΣΟΚ (Ανδρ. Παπανδρέου)	ΝΔ (Μητσοτάκης)
10)	1989 (Ιούν):	5.20%	ΝΔ (Μητσοτάκης)	ΠΑΣΟΚ (Ανδρ. Παπανδρέου)

(από το 1926 που αντικαταστάθηκε το ψηφοδέλτιο από το σφαιρίδιο και εντεύθεν…)

Οι πιο losers αρχηγοί αντιπολίτευσης ever...

Όνομα	Κόμμα	Το πήγε από	Το	Στο	Το
Γ. Παπανδρέου	ΠΑΣΟΚ	40.52%	2004	38.10%	2007
Έβερτ	ΝΔ	39.30% (Μητσοτάκης)	1993	38.12%	1996
Μαύρος	ΕΚ-ΝΔ / ΕΔΗΚ	20.42%	1974	11.95% (3ο)	1977
Π. Κανελλόπουλος	ΕΡΕ	39.37% (Καραμανλής)	1963	35.26% (Συνασπισμός με Μαρκεζίνη)	1964
Πασαλίδης	ΕΔΑ	24.42%	1958	14.62% (3ο – Συνασπισμός με μικρότερα κόμματα – μην ξεχνάμε όμως τις ειδικές συνθήκες της ΕΔΑ και των εκλογών ‘61…)	1961

Πρωθυπουργοί ή/και αρχηγοί 1ου κόμματος που ανέβασαν (!) το ποσοστό του κόμματός τους...

Όνομα	Κόμμα	Από	Το	Σε	Το
Σημίτης	ΠΑΣΟΚ	41.49	1996	43.79	2000
Μητσοτάκης	ΝΔ	44.3	1989 (Νοε)	46.2	1990
Μητσοτάκης	ΝΔ	46.2	1989 (Ιουν)	46.9	1989 (Νοε)
Γ. Παπανδρέου	Ένωση Κέντρου	42.04	1963	52.72	1964
Κ. Καραμανλής	ΕΡΕ	41.46	1958	50.80	1961
Π. Τσαλδάρης	Λαϊκό Κόμμα	38.07	1933	65.04 (απείχαν οι Βενιζελικοί)	1935
Π. Τσαλδάρης	Λαϊκό Κόμμα	33.80	1932	38.07	1933
Ελ. Βενιζέλος	Κόμμα Φιλελευθέρων	31.63	1926	46.94	1928

Έχω με bold τις περιπτώσεις Σημίτη και Καραμανλή, γιατί αυτές είναι οι μόνες κανονικής κυβέρνησης 4ετίας:

• Στην περίπτωση Μητσοτάκη η μία κυβέρνηση ήταν του Ζολώτα και οι άλλη του Τζανεττάκη, όποτε ήταν λογικό να αυξάνει η ΝΔ τα ποσοστά της, γιατί ο κόσμος ήθελε σταθερότητα
  
• Στην περίπτωση Γ. Παπανδρέου το 63-64, ο Γ. Παπανδρέου ήταν επικεφαλής προσωρινής κυβέρνησης μειοψηφίας, παρόμοια περίπτωση με Μητσοτάκη
  
• Στην περίπτωση Τσαλδάρη, στις μεν εκλογές του 1935 απείχαν οι Βενιζελικοί (εξ ου και το αστρονομικό 65.04% !!!), οι δε εκλογές του 1933 έγιναν μέσα σε 6 μήνες από αυτές του 1932 καθώς Τσαλδάρης και Βενιζέλος ήταν σχεδόν ισόπαλοι και δεν είχε προκύψει αυτοδυναμία
  
• Στην περίπτωση Βενιζέλου, το 1926 δεν είχε προκύψει αυτοδυναμία, και είχε δημιουργηθεί οικουμενική κυβέρνηση, επέστρεψε δε εν τω μεταξύ ο Βενιζέλος από το Παρίσι και σάρωσε…
  

Βέβαια και οι εκλογές του 61 που ο Καραμανλής πήρε το μυθικό 51% έχουν μείνει (καλώς ή κακώς) στην ιστορία ως εκλογές «βίας και νοθείας» όπου ψήφισαν «ακόμη και τα δέντρα και οι πεθαμένοι». (Σε σαφώς μικρότερη κλίμακα, είχε δημιουργηθεί θέμα το 2000 όσον αφορά τις λεγόμενες «ελληνοποιήσεις»)

Revamping the UN Security Council Make-Up

It is high time for a revamping of the UN Security Council, and in particular of the composition of its permanent members. I would propose the following:

1. More than 60 years after the conclusion of WW II it is time to bury the hachet. The three former Axis countries (Germany, Italy, Japan) should be included as permanent members of the Security Council. This means that the Security Council would include all the G8 countries but Canada.

2. India is a population giant of more than 1 billion inhabitants. It is disproportionate for China to be a permanent member of the Security Council and for India with moreorless the same population not to be. Also, the upcoming official acceptance of India to the "club" of nuclear powers would come as adding weight to its inclusion in the Security Council. It shall also serve as the exponent par excellence of the "global south" in the SC.

3. A group of "semi-permanent" SC members should be created to cater for the inclusion of African, Asian, and Latin American powers in the decision-making process. Indonesia, Brazil, Pakistan, and Bangladesh are 4th, 5th, 6th, and 7th largest country in the world respectively in terms of population. Mexico should be included as the most populous Spanish-speaking Latin-American country, as a counterweight of sorts to Brazil, which is Portuguese-speaking. Nigeria should become a semi-permanent member by way of its being the largest African country. We propose the following scheme:

* Brazil, Bangladesh
* Mexico, Pakistan
* Indonesia, Nigeria

Should this scheme be skewed in disadvantage of Africa (owing to its fragementation into many countries of which only Nigeria exceeds 100,000,000 people in population), then the 2nd and 3rd largest in population countries, both from Northeast Africa, and both historical member of international organizations, namely Egypt and Ethiopia could be included, bringing the numbers of semi-permanent members to 8. Their rotation could then be as follows (by adding Canada too, in order to have all G-8 countries included, and 3 American, 3 African, and 3 Asian countries):

* Indonesia, Ethiopia, Brazil
* Pakistan, Egypt, Mexico
* Bangladesh, Nigeria, Canada

This would bring the number of permanent and semi-permanent members taken together to 9 permanent (China, France, Russia, UK, US + Germany, India, Italy, Japan) + 3 semi-permament = 12. The number of non-permanent members could be increased from 10 this is currently is to 13, so that it continue to be higher than that of the permanent (or now semipermanent) members. An equitable geographical distribution should be followed, building on the current one. The 2 Western European and Others, 1 Eastern European, 2 Latin American, 3 African and 2 Asian (of which 1 Arab), could become 3 European, 1 Oceanian, 3 American, 3 African, 3 Asian.

Απόπειρα Μετάφρασης των Γερμανικών Διατάξεων ΙΔΔ

Δεύτερο Κεφάλαιο
Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο

Πρώτο Τμήμα
Παραπομπή

Άρθρο 3
Γενικές διατάξεις παραπομπής
(1) Σε πραγματικά περιστατικά με σύνδεση προς το δίκαιο αλλοδαπού κράτους, ορίζουν οι επόμενες διατάξεις ποιες έννομες τάξεις εφαρμόζονται (Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο). Παραπομπές σε ουσιαστικές διατάξεις αναφέρονται στους κανόνες δικαίου της ουσιαστικής έννομης τάξης, αποκλειομένων αυτών του Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου.
(2) Ρυθμίσεις σε συμφωνίες δημοσίου διεθνούς δικαίου προηγούνται των διατάξεων του παρόντος νόμου, εφόσον αυτές έχουν καταστεί άμεσα εφαρμοστέο εσωτερικό δίκαιο.
Ρυθμίσεις σε πράξεις δικαίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων παραμένουν αμετάβλητες.
(3) Εφόσον παραπομπές του τρίτου και τετάρτου τμήματος υπάγουν την περιουσία προσώπου στο δίκαιο ενός κράτους, δεν αφορούν τα αντικείμενα, τα οποία δεν βρίσκονται σε αυτό το κράτος και σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους, στο οποίο βρίσκονται, υπόκεινται σε ειδικές διατάξεις.

Άρθρο 4
Αναπαραπομπή και επιπαραπομπή, διάσπαση δικαίου
(1) Αν γίνεται παραπομπή στο δίκαιο ενός άλλου κράτους, τότε χρησιμοποιείται επίσης το Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο αυτού, εφόσον δεν αντίκειται στο πνεύμα της παραπομπής. Αν το δίκαιο του άλλου κράτους αναπαραπέμπει στο Γερμανικό δίκαιο, τότε εφαρμόζονται οι Γερμανικές ουσιαστικές διατάξεις.
(2) Εφόσον τα μέρη μπορούν να επιλέξουν το δίκαιο ενός κράτους, μπορούν να παραπέμψουν μόνο στις ουσιαστικές διατάξεις αυτού.
(3) Αν γίνεται παραπομπή στο δίκαιο ενός κράτους με περισσότερες μερικές έννομες τάξεις, χωρίς να ορίζει αυτή τις καθοριστικές, τότε ορίζει το δίκαιο αυτού του κράτους,
ποια μερική έννομη τάξη εφαρμόζεται. Ελλείψει τέτοιας ρυθμίσεως, εφαρμόζεται η μερική έννομη τάξη με την οποία το πραγματικό περιστατικό είναι στενότερα συνδεδεμένο.

Άρθρο 5
Προσωπικό θέσμιο
(1) Αν γίνεται παραπομπή στο δίκαιο ενός κράτους, του οποίου ένα πρόσωπο φέρει την ιθαγένεια, και φέρει αυτό την ιθαγένεια περισσοτέρων κρατών, τότε εφαρμόζεται το δίκαιο εκείνου του κράτους εξ αυτών, με το οποίο το πρόσωπο είναι στενότερα συνδεδεμένο, ιδίως μέσω της συνήθους διαμονής του ή μέσω της πορείας του βίου του. Αν το πρόσωπο αυτό είναι και Γερμανός, τότε προηγείται αυτή η νομική κατάσταση.
(2) Αν ένα πρόσωπο είναι ανιθαγενές ή δεν μπορεί να διαπιστωθεί η ιθαγένειά του, τότε εφαρμόζεται το δίκαιο του κράτους, στο οποίο έχει αυτό τη συνήθη διαμονή του ή, ελλείψει τέτοιας, τη διαμονή του.
(3) Αν γίνεται παραπομπή στο δίκαιο του κράτους, στο οποίο ένα πρόσωπο έχει τη διαμονή του ή τη συνήθη διαμονή του, και μεταβάλλει ένα πρόσωπο που δεν έχει πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα τη διαμονή του άνευ της βουλήσεως του νομικού αντιπροσώπου, μόνη αυτή η μεταβολή δεν οδηγεί σε εφαρμογή άλλου δικαίου.

Άρθρο 6
Δημόσια τάξη (ordre public)
Κανόνας δικαίου άλλου κράτους δεν εφαρμόζεται, αν η εφαρμογή του οδηγεί σε αποτέλεσμα, το οποίο είναι προφανώς ασυμβίβαστο με ουσιώδεις αρχές του Γερμανικού δικαίου. Ιδίως δεν εφαρμόζεται, αν η εφαρμογή είναι ασυμβίβαστη με τα θεμελιώδη δικαιώματα.


Δεύτερο Τμήμα
Δίκαιο των φυσικών προσώπων και των δικαιοπραξιών

Άρθρο 7
Ικανότητα δικαίου και δικαιοπρακτική ικανότητα
(1) Η ικανότητα δικαίου και η δικαιοπρακτική ικανότητα ενός προσώπου υπόκεινται στο δίκαιο του κράτους, του οποίου την ιθαγένεια φέρει το πρόσωπο. Αυτό ισχύει επίσης, όταν η δικαιοπρακτική ικανότητα διευρύνεται μέσω τέλεσης γάμου.
(2) Απάξ αποκτηθείσα η ικανότητα δικαίου ή η δικαιοπρακτική ικανότητα δεν ελαττώνεται μέσω κτήσης ή απώλειας της νομικής καταστάσεως ως Γερμανού.

Άρθρο 8
Δικαστική απαγόρευση
(Καταργήθηκε)

Άρθρο 9
Αφάνεια
Η αφάνεια, η διαπίστωση του θανάτου και του χρονικού σημείου του θανάτου, καθώς επίσης και τα τεκμήρια ζωής και θανάτου, υπόκεινται στο δίκαιο του κράτους, του οποίου ο άφαντος έφερε την ιθαγένεια στο τελευταίο χρονικό σημείο, στο οποίο σύμφωνα με τις υπάρχουσες ειδήσεις ζούσε ακόμα. Αν ο άφαντος έφερε σε αυτό το χρονικό σημείο την ιθαγένεια ενός ξένου κράτους, μπορεί σύμφωνα με το Γερμανικό δίκαιο να κηρυχθεί σε αφάνεια, αν υφίσταται έννομο συμφέρον προς αυτό.

Άρθρο 10
Όνομα
(1) Το όνομα ενός προσώπου υπόκειται στο δίκαιο του κράτους, του οποίου το πρόσωπο φέρει την ιθαγένεια.
(2) Οι σύζυγοι μπορούν με τη σύναψη του γάμου ή μετά τη σύναψη του γάμου να επιλέξουν ενώπιον του ληξιάρχου το όνομα που θα φέρουν στο μέλλον:
1. σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους, του οποίου την ιθαγένεια φέρουν οι σύζυγοι, κατά παρέκκλιση του άρθρου 5, παρ. 1, ή
2. σύμφωνα με το Γερμανικό δίκαιο, αν ένας εξ αυτών έχει τη συνήθη του διαμονή στην ημεδαπή.
Οι μετά τη σύναψη του γάμου δοθείσες δηλώσεις, πρέπει να επικυρωθούν δημοσίως. Για τα αποτελέσματα της επιλογής στο όνομα τέκνου εφαρμόζεται σύμφωνα με το νόημά του το άρθρο 1617c του Αστικού Κώδικα.
(3) Ο έχων την φροντίδα μπορεί να ορίσει ενώπιον του ληξιάρχου, ότι τέκνο λαμβάνει το οικογενειακό όνομα:
1. σύμφωνα με το δίκαιο κράτους, του οποίου γονέας φέρει την ιθαγένεια, κατά παρέκκλιση του άρθρου 5, παρ. 1,
2. σύμφωνα με το Γερμανικό δίκαιο, αν γονέας έχει τη συνήθη του διαμονή στην ημεδαπή, ή
3. σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους, του οποίου ένας εκ των παρεχόντων το όνομα φέρει την ιθαγένεια.
Οι μετά την πιστοποίηση της γέννησης δοθείσες δηλώσεις πρέπει να επικυρωθούν δημοσίως.
(4) (Καταργήθηκε)

[συνεχίζεται...]

Γερμανικές Διατάξεις Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου

Είναι τα άρθρα 3-46 του Εισαγωγικού Νόμου του Γερμανικού Αστικού Κώδικα (EGBGB), τα οποία μπορείτε να βρείτε στο παρακάτω link:

http://bundesrecht.juris.de/bgbeg/

Διατάξεις Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου του Αστικού Κώδικα

ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ

Άρθρο 4
Κατάσταση αλλοδαπών
Ο αλλοδαπός απολαμβάνει τα αστικά δικαιώματα του ημεδαπού.

Άρθρο 5
Ικανότητα δικαίου
Η ικανότητα δικαίου του φυσικού προσώπου ρυθμίζεται από το δίκαιο της ιθαγένειας.

Άρθρο 6
Αφάνεια
Η αφάνεια διέπεται από το δίκαιο της ιθαγένειας.
Ελληνικό δικαστήριο μπορεί να κηρύξει άφαντο αλλοδαπό, αν πριν από την εξαφάνισή του κατοικούσε ή διέμενε στην Ελλάδα ή εφόσον έχει περιουσία στην Ελλάδα.

Άρθρο 7
Ικανότητα για δικαιοπραξία
Η ικανότητα για δικαιοπραξία ρυθμίζεται από το δίκαιο της ιθαγένειας.

Άρθρο 8
Στέρηση της δικαιοπρακτικής ικανότητας
Η στέρηση, καθώς και κάθε άλλος περιορισμός της δικαιοπρακτικής ικανότητας με δικαστική απόφαση ρυθμίζονται από το δίκαιο της ιθαγένειας του προσώπου το οποίο αφορούν αυτά τα μέτρα.
Ελληνικό δικαστήριο μπορεί να υποβάλει σε καθεστώς στέρησης ή περιορισμού της δικαιοπρακτικής του ικανότητας αλλοδαπό που έχει τη συνήθη διαμονή του στην Ελλάδα. Αν ο αλλοδαπός απλώς διαμένει ή έχει περιουσία στην Ελλάδα, μπορούν να ληφθούν μόνο ασφαλιστικά μέτρα.
(Όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 14 του ν 2447/96).

Άρθρο 9
Ικανότητα αλλοδαπού στην Ελλάδα
Αλλοδαπός που επιχειρεί στην Ελλάδα δικαιοπραξία για την οποία είναι ανίκανος κατά το δίκαιο της ιθαγένειάς του, θεωρείται ικανός να την επιχειρήσει, αν κατά το ελληνικό δίκαιο έχει αυτή την ικανότητα. Η διάταξη αυτή δεν εφαρμόζεται στις δικαιοπραξίες οικογενειακού και κληρονομικού δικαίου ούτε στις εμπράγματες δικαιοπραξίες για ακίνητα που βρίσκονται έξω από την Ελλάδα.

Άρθρο 10
Νομικό πρόσωπο
Η ικανότητα του νομικού προσώπου ρυθμίζεται από το δίκαιο της έδρας του.

Άρθρο 11
Τύπος δικαιοπραξίας
Η δικαιοπραξία είναι έγκυρη ως προς τον τύπο αν είναι σύμφωνη είτε με το δίκαιο που διέπει το περιεχόμενό της είτε με το δίκαιο του τόπου όπου επιχειρείται είτε με το δίκαιο της ιθαγένειας όλων των μερών.

Άρθρο 12
Ο τύπος εμπράγματης δικαιοπραξίας ρυθμίζεται από το δίκαιο της τοποθεσίας του πράγματος.

Άρθρο 13
Γάμος
1. Οι ουσιαστικές προϋποθέσεις του γάμου ρυθμίζονται και για τα δύο πρόσωπα που πρόκειται να παντρευτούν από το δίκαιο της ιθαγένειας ενός απ' αυτά. Ο τύπος του γάμου ρυθμίζεται είτε κατά το δίκαιο της ιθαγένειας ενός από τα πρόσωπα που πρόκειται να παντρευτούν είτε κατά το δίκαιο του τόπου όπου τελείται.
2. Όταν τα πρόσωπα που πρόκειται να παντρευτούν ή το ένα απ' αυτά είναι Έλληνες και ο γάμος τελείται στο εξωτερικό, η δήλωση του άρθρου 1367 του αστικού κώδικα μπορεί να γίνει και στην ελληνική προξενική αρχή.

Άρθρο 14
Προσωπικές σχέσεις των συζύγων
Οι προσωπικές σχέσεις των συζύγων ρυθμίζονται κατά σειρά: 1. από τι δίκαιο της τελευταίας κατά τη διάρκεια του γάμου κοινής ιθαγένειάς τους, εφόσον ο ένας τη διατηρεί . 2. από το δίκαιο της τελευταίας κατά τη διάρκεια του γάμου κοινής συνήθους διαμονής τους. 3. από το δίκαιο με το οποίο οι σύζυγοι συνδέονται στενότερα.
[Αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του ν. 1329/1983.]

Άρθρο 15
Περιουσιακές σχέσεις των συζύγων
Οι περιουσιακές σχέσεις των συζύγων διέπονται από το δίκαιο που ρυθμίζει τις προσωπικές σχέσεις τους αμέσως μετά την τέλεση του γάμου.
(Αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του ν. 1329/1983.)

Άρθρο 16
Διαζύγιο και δικαστικός χωρισμός
Το διαζύγιο και ο δικαστικός χωρισμός ρυθμίζονται από το δίκαιο που διέπει τις προσωπικές σχέσεις των συζύγων κατά την έναρξη της διαδικασίας του διαζυγίου ή του χωρισμού.
[Αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του ν. 1329/1983.]

Άρθρο 17
Τέκνο γεννημένο σε γάμο
Η ιδιότητα τέκνου ως γεννημένόυ σε γάμο κρίνεται κατά το δίκαιο που διέπει τις προσωπικές σχέσεις της μητέρας και του συζύγού της κατά το χρόνο της γέννησης του τέκνου ή, αν ο γάμος τους έχει λυθεί πριν από τη γέννηση, κατά το χρόνο της λύσης του γάμου.
[Αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του ν. 1329/1983.]

Άρθρο 18
Σχέσεις γονέων και τέκνου
Οι σχέσεις μεταξύ γονέων και τέκνου ρυθμίζονται κατά σειρά: 1. από το δίκαιο της τελευταίας κοινής ιθαγένειάς τους. 2. από το δίκαιο της τελευταίας κοινής συνήθους διαμονής τους. 3. από το δίκαιο της ιθαγένειας του τέκνου.
[Αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του ν. 1329/1983.]

Άρθρο 19
Τέκνο χωρίς γάμο των γονέων του
Οι σχέσεις μητέρας και τέκνου, που γεννήθηκε χωρίς γάμο των γονέων του, ρυθμίζονται κατά σειρά: 1. από το δίκαιο της τελευταίας κοινής ιθαγένειάς τους. 2. από το δίκαιο της τελευταίας κοινής συνήθους διαμονής τους. 3. από το δίκαιο της ιθαγένειας της μητέρας.
[Αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του ν. 1329/1983.]

Άρθρο 20
Οι σχέσεις πατέρα και τέκνου που γεννήθηκε χωρίς γάμο των γονέων του ρυθμίζονται κατά σειρά: 1. από το δίκαιο της τελευταίας κοινής ιθαγένειάς τους. 2. από το δίκαιο της τελευταίας κοινής συνήθους διανομής τους. 3. από το δίκαιο της ιθαγένειας του πατέρα.
[Αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του ν. 1329/1983.]

Άρθρο 21
Οι σχέσεις μητέρας και πατέρα τέκνου που γεννήθηκε χωρίς γάμο τους ρυθμίζονται κατά σειρά από το δίκαιο της τελευταίας κατά τη διάρκεια της κύησης κοινής τους ιθαγένειας, συνήθους διαμονής ή απλής διαμονής.
[Αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του ν. 1329/1983.]

Άρθρο 22
Εξομοίωση προς τέκνο γεννημένο σε γάμο
Η εξομοίωση τέκνου γεννημένου χωρίς γάμο των γονέων του με επιγενόμενο μεταξύ τους γάμο, προς τέκνο γεννημένο σε γάμο, ρυθμίζονται από το δίκαιο που διέπει τις προσωπικές σχέσεις των συζύγων αμέσως μετά την τέλεση του γάμου. Η εξομοίωση με πράξη της αρχής ρυθμίζεται από το δίκαιο της ιθαγένειας του πατέρα κατά το χρόνο της πράξης ή, αν αυτή επιχειρείται μετά το θάνατο του πατέρα, κατά το χρόνο του θανάτου του.
[Αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του ν. 1329/1983.]

Άρθρο 23
Υιοθεσία
Οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για τη σύσταση και τη λύση της υιοθεσίας ρυθμίζονται από το δίκαιο της ιθαγένειας του κάθε μέρους.
Οι σχέσεις μεταξύ του ή των θετών γονέων και του θετού τέκνου ρυθμίζονται κατά σειρά: 1. από το δίκαιο της τελευταίας κοινής τους ιθαγένειας κατά τη διάρκεια της υιοθεσίας. 2. από το δίκαιο της τελευταίας κοινής συνήθους διαμονής τους κατά τη διάρκεια της υιοθεσίας. 3. από το δίκαιο της ιθαγένειας την οποία είχε ο θετός γονέας κατά την τέλεση της υιοθεσίας και, σε περίπτωση υιοθεσίας από συζύγους, από το δίκαιο που διέπει τις προσωπικές τους σχέσεις.
(Όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 2 του ν 2447/96).

Άρθρο 24
Επιμέλεια
Η επιτροπεία και κάθε άλλη επιμέλεια διέπονται από το δίκαιο της ιθαγένειας του προσώπου το οποίο αφορούν.
Ελληνικό δικαστήριο μπορεί να διορίσει επίτροπο ή άλλο επιμελητή για αλλοδαπό που έχει τη συνήθη διαμονή του στην Ελλάδα. Αν ο αλλοδαπός απλώς διαμένει ή έχει περιουσία στην Ελλάδα μπορούν να ληφθούν μόνο ασφαλιστικά μέτρα.
Αν χρειάζεται να διοριστεί επιμελητής, επειδή είναι αβέβαιο ποιος είναι ο κύριος μιας υπόθεσης ή γιατί αυτός απουσιάζει και είναι άγνωστη η διαμονή του, εφαρμόζεται το δίκαιο του τόπου του δικαστηρίου.
(Όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 14 του ν 2447/96.)

Άρθρο 25
Ενοχές από σύμβαση
Οι ενοχές από σύμβαση ρυθμίζονται από το δίκαιο στο οποίο έχουν υποβληθεί τα μέρη. Αν δεν υπάρχει τέτοιο, εφαρμόζεται το δίκαιο που αρμόζει στη σύμβαση από το σύνολο των ειδικών συνθηκών.

Άρθρο 26
Ενοχές από αδίκημα
Οι ενοχές από αδίκημα διέπονται από το δίκαιο της πολιτείας όπου διαπράχθηκε το αδίκημα.

Άρθρο 27
Νομή και εμπράγματα δικαιώματα
Η νομή και τα εμπράγματα δικαιώματα σε κινητά ή ακίνητα πράγματα ρυθμίζονται από το δίκαιο της πολιτείας όπου βρίσκονται.

Άρθρο 28
Κληρονομικές σχέσεις
Οι κληρονομικές σχέσεις διέπονται από το δίκαιο της ιθαγένειας που είχε ο κληρονομούμενος όταν πέθανε.

Άρθρο 29
Απόκτηση και απώλεια ιθαγένειας
Η απόκτηση και η απώλεια από ένα πρόσωπο της ιθαγένειας μιας πολιτείας ρυθμίζονται από το δίκαιο της πολιτείας αυτής.

Άρθρο 30
Έλλειψη ιθαγένειας και συνήθους διαμονής
Εφόσον ο νόμος δεν καθιερώνει άλλη ρύθμιση, αν το πρόσωπο δεν έχει ιθαγένεια, εφαρμόζεται στη θέση του δικαίου της ιθαγένειας το δίκαιο της συνήθους διαμονής και, αν δεν έχει συνήθη διαμονή, το δίκαιο της απλής διαμονής.
[Αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του ν. 1329/1983.]

Άρθρο 31
Πολλαπλή ιθαγένεια
Αν το πρόσωπο έχει ελληνική και ξένη ιθαγένεια, ως δίκαιο της ιθαγένειας εφαρμόζεται το ελληνικό δίκαιο. Αν το πρόσωπο έχει πολλαπλή ξένη ιθαγένεια, εφαρμόζεται το δίκαιο της πολιτείας με την οποία συνδέεται στενότερα.

Άρθρο 32
Αναπαραπομπή
Στο αλλοδαπό δίκαιο που πρέπει να εφαρμοστεί δεν περιλαμβάνονται και οι κανόνες ιδιωτικού διεθνούς δικαίου της αλλοδαπής πολιτείας.

Άρθρο 33
Επιφύλαξη δημόσιας τάξης
Διάταξη αλλοδαπού δικαίου δεν εφαρμόζεται, αν η εφαρμογή της προσκρούει στα χρηστά ήθη ή γενικά στη δημόσια τάξη.

Βιβλιογραφία Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου

Ισχύον Δίκαιο

• Βρέλλη Σπ., Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο, 2η έκδοση, Εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα 2001
• Γραμματικάκη-Αλεξίου Α. / Παπασιώπη-Πασιά Ζ. / Βασιλακάκη Ε., Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο, 3η έκδοση, Εκδόσεις Σάκκουλα, 2002
• Γραμματικάκη-Αλεξίου Α. / Παπασιώπη-Πασιά Ζ. / Βασιλακάκη Ε., Πρακτικά θέματα ιδιωτικού διεθνούς δικαίου, Εκδόσεις Σάκκουλα, 2005
• Παπασιώπη-Πασιά Ζ., Δίκαιο Ιθαγένειας, 7η έκδοση, Εκδόσεις Σάκκουλα, 2004

Ξεκίνημα

Αποφάσισα να ξεκινήσω ιστολόγιο. Θα βλέπετε εδώ πολλά και διάφορα - ελπίζω να τα βρείτε ενδιαφέροντα!